Hi Irene, V. sum, et non possum non dare testimonium domino Cornelio... Qui me re vera servavit.

Pro secretis causis nomen meum nolui evulgari... Item quia valde singulare est... Hic est testimonium meum. Placet mihi dicere eos qui desperata plane sentiunt ad multos hariolos non convertendos. Qui se tamquam operatores scrutantur…

Contactus autem magister Cornelii, qui, praeterquam professio in hac provincia, te hominem tractat et dolorem tuum observat... Te pedetentim cotidie sequitur et tecum est. quomodo se gerant... Cum Comelio peculiaris operae studii sui vitam ingressa sit, non sentio solum in hac difficultate quae me affligit... Dolor eorum non feriat et parata sunt. te semper audi... Cum multi ficti operarii tantum vis uti pecunia tua... Sed id faciunt, quia in ea credunt.

Conversus ad alios operatores qui tantum a me pecuniam acceperunt... Desperatus sum virum meum ad me venire domum et quatuor liberos. Insanus eram.

Cum vir meus ab itinere rediit, in me confidebat se tantum cogitasse de me .... et de filiis .... cum quovis alio esse non potuit. Eum tam amantem vidi et a me acceptum... In summa, mea res desperata fuit et cum indissolubili literaliter mutatus est... Cornelio gratias agere nescio.

Gratias ago gratias...